Studniówka 2015 – z pamiętnika maturzystki

Jak wiadomo już na początku liceum, wszyscy mówią nam o maturze, jednak już pod koniec  drugiej klasy, kiedy myśli związane z tym ważnym egzaminem są coraz bardziej mroczne, pojawia się światełko w tunelu, które mieni się wszystkimi kolorami tęczy, niczym suknie wirujące we wspaniały, zimowy wieczór na sto dni przed maturą.

Wydawało  się, że ten dzień nigdy nie nadejdzie, a on minął tak szybko. Ale warto było na niego czekać. Ludzie mówili, że to będzie bal nad bale, magiczna chwila, która zostaje w pamięci do końca życia i mieli rację. Ten wieczór był tak podniosły i niezapomniany, że trudno mi go opisać.

Już od początku nowego roku szkolnego zwoływane były wielkie narady, jaki będzie zespół i czy zupa odpowiednia… I tak czas pośród długich prób poloneza i powoli wyłaniającej się dekoracji mknął coraz szybciej i szybciej. Sorka Jańczuk poprawiała ostatnie detale przy robiącej, jak co roku ogromne wrażenie, dekoracji, Pani Temporowicz ćwiczyła nieustannie, ażeby każdy polonezowy krok był dopracowany. Musi być idealnie, w końcu to pierwsza studniówka w  nowo wybudowanej hali.

Ten wieczór przerósł nasze najśmielsze oczekiwania, o godz.18:00 zaproszonych gości, grono pedagogiczne i jak zawsze tłumnie zgromadzonych rodziców, którzy chcieli wesprzeć swoje pociechy przywitał duet prowadzących – Agata Borkowska i Łukasz Rosołowski. Swoimi przemówieniami część oficjalną uświetnili znakomici goście – proboszcz sąsiadującej ze szkołą Parafii św. Mikołaja ks. dr Wiesław Oleszek i wicestarosta pan Leszek Czerwonka dodając nam słowa otuchy i życząc powodzenia na maturze. Wiele ciepłych słów padło również ze strony pani dyrektor Alicji Borkowskiej, której magiczne słowa „poloneza czas zacząć” rozpoczęły widowisko.

Kilka miesięcy prób nie poszło na marne. Kiedy tańczyliśmy nie czuliśmy już stresu, tylko wielką radość, towarzyszącą nam już do końca wieczoru. Starannie przygotowany układ był jeszcze długo komentowany przez widzów. Wszyscy byli zgodni co do jednego: wyszło wspaniale! Po polonezie przyszedł czas, by grono pedagogiczne dołączyło do nas na parkiecie. Uczniowie ze wszystkich klas porwali do tańca Nauczycieli oraz zaproszonych Gości i na krótką chwilę salę wypełniły piękne dźwięki walca. Tuż po wspaniałym tańcu uczennica Malwina Łacińska skłoniła nas na chwilę do refleksji recytując wiersz Wisławy Szymborskiej  „Życie na poczekaniu”.

Po wspaniałych tańcach, przyszedł czas na kabaret, który został przygotowany przez uczniów z wszystkich klas trzecich, pod czujnym okiem sorki Beaty Trześniowskiej i Katarzyny Krotkiewicz.

Występ został entuzjastycznie odebrany przez widownię, o czym świadczyły gromkie brawa i salwy śmiechu. Clou programu był występ gwiazd wieczoru – nasi niepozorni na co dzień chłopcy zaprezentowali swój wyjątkowy talent – taniec na niebotycznie wysokich szpilkach. Drogie Panie, nie oszukujmy się, niejedna z nas mogłaby się od nich wiele nauczyć ;)

Po części oficjalnej, kiedy opadły już pierwsze emocje, przyszedł czas na wspaniałe tańce do białego rana. Na uczestników wydarzenia czekała również słodka niespodzianka w postaci tortu. . Czujemy się także niezwykle zaszczyceni, iż studniówka znowu jak sprzed laty odbyła się w murach” Staśka”.

Wydawało i się, że ten dzień nigdy nie nadejdzie, a on minął tak szybko. Ale warto było na niego czekać. Ludzie mówili, że to będzie bal nad bale, magiczna chwila, która zostaje w pamięci do końca życia i mieli rację. Trudno jest mi opisać, jak podniosły i niezapomniany był ten wieczór dla mnie.

Autorki tekstu : Paula Lewicka,Malwina Łacińska,Maja Pietrusiewicz z kl.III D.