Udział uczniów klasy biologiczno-chemicznej Staszica w projektach edukacyjnych w ramach Lubelskiego Festiwalu Nauki

W dniu 17 września 2018 r. uczniowie maturalnej klasy biologiczno-chemicznej „Staszica” uczestniczyli w trzech projektach edukacyjnych, przeprowadzonych przez Uniwersytet Medyczny w Lublinie w ramach Lubelskiego Festiwalu Nauki. Zajęcia edukacyjne odbyły się w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym im. prof Antoniego Gębali. Wyjazd na zajęcia zorganizowała pani Anna Modzelewska, która wspólnie z panią Beatą Trześniowską opiekowała się grupą w czasie wyjazdu.

 Uczestniczyliśmy w trzech projektach:

„Co kryje wnętrze serca?”- projekt UM II Wydział Lekarski z Oddziałem Anglojęzycznym autorstwa zespołu lekarzy pod kierunkiem pani dr Renaty Jawniak. Wykładowca, lekarz kardiolog przekazał uczestnikom informacje: jak zbudowane jest serce?, jak przebiega w sercu układ bodźcoprzewodzący?, jakie role pełni serce w organizmie?, oraz wiele ciekawych i ważnych informacji z własnej praktyki lekarskiej.

„Botulina. Trucizna czy lek?” – projekt UM prezentowany przez dr Ewę Zienkiewicz z Kliniki Neurologii Dziecięcej. Projekt, ku zaskoczeniu większości uczestników prezentował botulinę jako rewelacyjny preparat leczniczy, stosowany nie tylko w dermatologii, ale również w okulistyce do leczenia, np. zeza, w neurologii do leczenia, np. spastyczności, w ortopedii, w rehabilitacji. Botulina, egzotoksyna produkowana przez bakterie botulinum, jest jedną z najsilniejszych toksyn znanych człowiekowi. Mimo, że od niemal 40 lat jest z powodzeniem wykorzystywana w różnych dziedzinach medycyny, to nazwa botox ciągle kojarzy się głównie z medycyną estetyczną i mniej lub bardziej udanymi tzw. zabiegami upiększającymi. Od momentu odkrycia, neurotoksyna botulinowa przeszła swoistą przemianę, od śmiertelnej trucizny do leku wykorzystywanego w wielu dziedzinach medycyny. Liczne badania potwierdzają, że botulina stosowana odpowiedzialnie przy użyciu najmniejszej efektywnej dawki, z zachowaniem wymaganych odstępów czasowych, jest bezpieczna dla organizmu i może stanowić dla lekarzy narzędzie terapeutyczne, które znacząco wpływa na poprawę jakości życia pacjentów, zmniejszając lub całkowicie redukując objawy chorobowe.

„Choroba duszy. Co wiemy o chorobach psychosomatycznych”, również zaprezentowany przez panią dr Ewę Zienkiewicz z Kliniki Neurologii Dziecięcej. Był dla nas okazją do wielu przemyśleń. Związek między stanem psychicznym i somatycznym jest znany od dawna. Nieświadome myśli i uczucia mogą zostać zamienione w objaw fizyczny. Wiele zaburzeń czynnościowych narządów i układów ma podłoże psychospołeczne. Choroby tego typu określa się mianem emocjonalno-wegetatywnych czy psychosomatycznych. Zaburzenia psychosomatyczne częściowo mieszczą się w grupie wraz z zaburzeniami nastroju, zaburzeniami o charakterze nerwicowym związanych ze stresem i zaburzeniami somatycznymi, częściowo zaś umieszczone są pośród zespołów behawioralnych z zaburzeniami fizjologicznymi. W zaburzeniach czynnościowych główną uchwytną przyczyną wystąpienia objawów są czynniki psychiczne. W zaburzeniach psychosomatycznych organicznych, np. choroba wrzodowa, cukrzyca, nadczynność tarczycy, nadciśnienie, otyłość prosta, astma oskrzelowa, istotnym czynnikiem są - stres oraz cechy osobowościowe. Ogromne doświadczenie kadry szpitala, a jednocześnie wykładowców UM, pozwoliło nam w zrozumiały sposób pogłębić naszą wiedzę. Spotkania wzbudziły w nas duże zainteresowanie, a także stały się inspiracją do działania i podjęcia walki o własną przyszłość.

Obserwując pracowników i życie codzienne szpitala, zrozumieliśmy i doceniliśmy wartości, nad którymi w wolnym czasie nikt się nie zastanawia. Lublin po raz kolejny zachwycił nas swoim pięknem i możliwościami. Zainspirowani nowymi pomysłami na siebie, wróciliśmy do Hrubieszowa, by spełniać się naukowo. Wszystko po to, by może już za kilka miesięcy powrócić do Lublina jako przyszli studenci, a w jeszcze dalszej przyszłości, być może jako pracownicy szpitala, który został przez nas odwiedzony podczas kolejnego, udanego wyjazdu edukacyjnego.

Tekst: Klaudia Paluch klasa IIIB, Dorota Sędłak, Anna Modzelewska