Śladami Polskości na Ukrainie

Istnieje coś takiego jak zarażenie podróżą

i jest to rodzaj choroby w gruncie rzeczy nieuleczalnej

Ryszard Kapuściński

19 października uczniowie naszej szkoły pod opieką p. prof. Neonilii Pawluk, Ludwiki Siudyki i s. Bernadetty Kozieł i w znakomitym towarzystwie emerytowanych nauczycieli naszej szkoły, po raz kolejny chętnie wyruszyli na dwudniową wycieczkę „Śladami Polskości na Ukrainie”.

Po sprawnej odprawie udaliśmy się do Włodzimierza Wołyńskiego, gdzie w miejscowym domu kultury czekali na nas przedstawiciele zaprzyjaźnionej szkoły. Uczniowie zaprezentowali nam filmik, w którym pokazywali swoje miejsce nauki. Następnie odbył się pokaz talentów „Nie chwalę się, ale potrafię”. Dało to wszystkim szansę, aby przedstawić się, zaprezentować swoje zainteresowania i talenty. Ukraińscy uczniowie pokazali swoje niesamowite umiejętności śpiewu, tańca, akrobacji, a nawet recytacji w języku polskim! Każdy uczestnik naszej wycieczki otrzymał symboliczny upominek. Po obejrzeniu wystawy obrazów uczennicy szkoły Niki Sidak – „Магія мистецтва”, zostaliśmy zaproszeni na poczęstunek, gdzie mieliśmy okazję na rozmowę i nawiązanie znajomości. Czekała na nas jednak dalsza podróż, więc  po zrobieniu pamiątkowego zdjęcia udaliśmy się do czekającego na nas busa.

Zwiedzanie Łucka rozpoczęliśmy od średniowiecznego zamku Lubarta, gdzie byliśmy również świadkami uroczystości ślubnych. Wraz z przewodnikiem weszliśmy na sam szczyt jednej z trzech wież, z której podziwialiśmy panoramę miasta. Zwiedziliśmy także Muzeum Dzwonów, Muzeum Książki i nawet ukryte pod ziemią pozostałości cerkwi św. Jana Teologa z początków twierdzy czyli XII wieku. Kolejnym miejscem, które odwiedziliśmy, była główna świątynia diecezji łuckiej – Katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Po zakwaterowaniu w pięknym hotelu i pysznym obiedzie, wyruszyliśmy na zwiedzanie miasta. Oprócz tradycyjnego spaceru po uliczkach Łucka, wybraliśmy się także do centrum „Там Там”, gdzie mogliśmy korzystać z miejscowych rozrywek- jazdy na rolkach, kręgielni i tym podobnych atrakcji, a także dokonać zakupu pamiątek. 

Kolejny dzień przyniósł nowe, niesamowite atrakcje, ponieważ już z samego rana, po wybornym śniadaniu, wyruszyliśmy do Dubna. Wraz z sympatyczną panią przewodnik zwiedzaliśmy zamkowe piwnice, w których najciekawszym miejscem dla nas była sala tortur, w której przedstawione zostały najróżniejsze narzędzia dokonywania wyroków. Ci, którzy mieli silniejsze nerwy, mogli wejść do krypty, gdzie znajdowały się prawdziwe szkielety ukaranych w dawnych czasach.

W drodze z Dubna do Krzemieńca, zatrzymaliśmy się na tradycyjny, ukraiński obiad, który wszystkim niezwykle smakował. W miejscu docelowym odwiedziliśmy powstałe 15 lat temu muzeum poświęcone jednemu z polskich wieszczy – Juliuszowi Słowackiemu, a następnie zwiedzaliśmy miasteczko śladami jego i jego rodziny. Nie mogliśmy także przepuścić okazji do wjechania na górę królowej Bony, na szczycie której pozostały ruiny krzemienieckiego zamku. 

Pełni wrażeń i radości powróciliśmy do domu, mając nadzieję na kolejne tak wspaniałe wyjazdy, dzięki którym będziemy odkrywać tajemnice ziem należących niegdyś do Polski.

Tekst przygotowała: Agnieszka Sałęga

Simple Image Gallery Extended